หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

กุหลาบของสิริน ความรักนั้นไซร้ไร้กฏเกณฑ์


สนพ.ปิงฟ้าวิลันดา
อ่านออนไลน์
อ่านตอนพิเศษ(ไม่มีในหนังสือ)

อ่านงานคุณราชา'วดีทีไร พอจะรีวิวได้แต่นั่งนิ่ง อึ้งๆ ต้องทำใจก่อนทุกที อืม..นวนิยายเรื่องที่สองนี้ให้ความรู้สึกต่างจากเรื่องแรกอย่าง ปิงฟ้าวิลันดา อยู่มากพอสมควร ทั้งที่มีอะไรหลายอย่างคล้ายกันมากก็ตาม แต่ก็ต่างกันมากด้วยเช่นกัน

กุหลาบของสิรินเป็นเรื่องราวระหว่างจารึกและสิริน หญิงสองคนที่มีความแตกต่างกัน ทั้งในเรื่องของอายุ ที่ห่างกันมากเป็น 20 ปี หรือฐานะเองก็ดูจะไกลกันไม่แพ้อายุ และทั้งสองคนก็ยังเป็นครูและลูกศิษย์กันอีก โอ้..แค่นี้ก็ดูมันไม่น่าจะมีอะไรเป็นไปได้แล้ว โดยยังไม่ต้องไปย้ำซ้ำที่ว่านี่เป็นความรักระหว่างผู้หญิง!! เอ่อ..ฟังดูเหนื่อยพิกล ฮ่ะฮ่ะ

ถ้าใครมีโอกาสได้อ่านปิงฟ้าวิลันดาแล้วก็คงจะจำได้ว่าจารึกเป็นใคร เธอคือหลานสาวสุดรักของวิลันดาจากนวินิยายเล่มแรกปิงฟ้าวิลันดานั่นเองค่ะ อิอิ ตอนอ่านก็แอบตกใจ เพราะไม่คาดคิดว่าจะเอาตัวละครในเรื่องแรกมาเล่าเรื่องราวแยกต่อ แต่เป็นเรื่องที่เกิดหลังจากเล่มแรกนานเกือบ 20 ปีเชียวนะ ดังนั้นแปลว่าจะมีการพูดถึงตัวเอกจากเล่มแรกด้วย ถ้าไม่อยากโดนสปอยด์เรื่องราวเราแนะนำให้เริ่มอ่านปิงฟ้าวิลันดาก่อนเล่มนี้

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ เราใช้เวลานอ่านเล่มนวนิยายนี้นานกว่าที่ควรจะเป็น หมายถึงนานกว่ามาตราฐานปกติของตัวเอง ที่จริงถามว่าเรื่องนี้เศร้าไหม คือมันก็ไม่ใช่แบบเศร้ารันทดอะไรแบบนั้นนะ อย่างที่เราเคยรีวิวไปแล้วเอนทรี่ก่อนว่า งานของคุณราชา'วดีเนี่ยมันจะเล่นกับอารมณ์คนอ่านแบบซึมลึก ไม่รู้สึกอะไรรุนแรงในทีแรก แต่จะค่อยๆ ชัดขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป เราแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันอมเศร้า อมเทายังไงไม่รู้น่ะ มันเลยทำให้เราเหนื่อยๆ เวลาอ่าน

น่าแปลกที่ปิงฟ้าและวิลันดาเองก็มีอายุต่างกันเยอะพอๆ กับที่จารึกต่างกับสิรินแต่ทำไมเรากลับรู้สึกสงสารและเห็นใจจารึกมากกว่าวิลันดาอย่างมากก็ไม่รู้ ตอนอ่านปิงฟ้าฯ เราไม่เศร้าเลย เรายิ้มเยอะมาก มีความสุขสุดๆ ทั้งที่ก็มีเรื่องทุกข์ เรื่องเศร้ามากมาย แต่เราก็อิ่มอกอิ่มใจมากมายเช่นกัน แต่เรื่องนี้เราอ่านไปเศร้าไป ทั้งที่มันไม่ควรจะเศร้าขนาดนี้เลยด้วยซ้ำเขียนแบบนี้อย่าเพิ่งตกอกตกใจว่าเรื่องมันน่าหดหู่ขนาดนั้นเชียวเหรอ มันก็เปล่าหรอกค่ะ อย่าเพิ่งกลัว ฮ่ะฮ่ะ เพียงแต่เราแค่รู้สึกว่าความรักครั้งนี้มันช่างดูยากลำบากเหลือเกิน

พ่อของสิรินมีอาชีพขับสองแถว ส่วนแม่เป็นช่างเขียนลงลายเครื่องรัก สิรินมีพี่สาวคือสร้อยแก้วและน้องสาวสิริยา ส่วนจารึกนั้นเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนสิริน เป็นน้องคนเล็กในบรรดาพี่น้อง 5 คนของคุณแม่ฟองจันทร์ แน่นอนว่าฐานะคนทั้งคู่นั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง (ต่างยิ่งกว่าปิงฟ้าและวิลันดาเยอะทีเดียว) แต่ไม่ว่าจะต่างกันแค่ไหนและอย่างไร ความรักก็คือความรัก และคุณครูจารึกจะได้รับกุหลาบสีแดงของสิรินทุกวันจันทร์

เรื่องราวนั้นกล่าวถึงตัวละครหลายตัวมาก ไม่ใช่แค่เพียงสิรินและจารึกเท่านั้น และอย่างที่เคยบอกว่าคุณราชา'วดีใส่ใจตัวละครทุกตัวอย่างเท่าเทียมกัน จนเผลอๆ บางทีคนอ่านแอบน้อยใจที่บางครั้งใส่ใจแทบจะพอๆ กับตัวเอก แต่ก็ด้วยทั้งหมดทั้งมวลมันเกี่ยวข้องกับการดำเนินเนื้อเรื่องค่ะ มันเป็นเหตุเป็นผล ดังนั้นกุหลาบของสิรินจึงไม่ใช่เพียงแค่เรื่องของคนสองคน แต่มันมีทุกด้านดำเนินไปเฉกเช่นเดียวกับชีวิตคนจริงๆ มีการใส่สถานการณ์ลงไปให้สมจริง เช่น เหตุการณ์ทางการเมืองช่วงปฏิวัติ (อีกครั้งที่ต้องบอกว่าไม่ต้องกังวลเรื่องกีฬาสี เพราะเป็นการพูดถึงเหตุการณ์ทั่วไปไม่ใช่การบอกฝ่ายไหนดีไม่ดี)

สิ่งที่เราประทับใจที่สุดก็คือ ความรักที่คนทั้งคู่มีให้กัน มันแหวกแหกออกจากกฏเกณฑ์แทบทุกข้อ อย่างที่เกริ่นๆ ไปในย่อหน้าแรกๆ เพราะทั้งจารึกและสิรินแตกต่างกันในหลายด้านที่ไม่ใช่แค่เพียงเพศเท่านั้น ความรักคนทั้งคู่มันดูแทบจะไม่มีวันเป็นไปได้เลย นี่คือสิ่งที่เรารุ้สึกประทับใจ และมันก็ทำให้เราเศร้าไปด้วยอย่างไม่ทราบสาเหตุ งดงามแต่ก็เศร้า ทีจริงสาเหตุหนึ่งก็อาจจะเพราะด้วยบุคคลิกของสิรินต่างกับปิงฟ้าตรงที่ดูเฉยๆ นิ่งๆ ด้วยมั้งคะ ปิงฟ้าว่านิ่งแล้วสิรินนิ่งกว่าอีก แถมดื้อตาใสด้วย จริงอยู่ที่สิรินเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายแต่บางครั้งมันก็กึ่งๆ เหมือนเย็นชา(ในสายตาเรา) จุดนี้มั้งทำให้เราน้อยใจแทนจารึกหลายๆ ครั้ง

แต่เรื่องนี้ก็มีข้อติอยู่เหมือนกัน หลักๆ คือ พิมพ์ผิด น่าแปลกที่เล่มนี้พิมพ์ผิดเยอะพอสมควร มีพิมพ์ผิดสองแบบคือ ผิดแบบสะกดผิด กับพิมพ์ชื่อตัวละครผิด บางทีมีชื่อตัวละครจากปิงฟ้าฯ มาโผล่ทั้งที่ไม่เกี่ยวกันเลย เลยทำให้ขัดใจอยู่บ้าง และอีกครั้งที่เรารู้สึกว่าจบเร็วเกินไปอีกแล้ว! เฮ้อ..เรามักมากใช่ไหมเนี่ย ฮ่ะฮ่ะ

เชื่อไหมคะ เราอ่านงานของพี่วดี (ขออนุญาตเรียกพี่) แล้วเรานึกไปถึงงานของคุณ Sarah Waters เปล่าคะเราไม่ได้หมายถึงสำนวนการแต่งหรือแนวเรื่อง แต่เรานึกถึงว่าคงจะดีถ้ามีค่ายผู้จัดไหนสักค่ายทำละคร 3 ตอนพิเศษอย่างที่ BBC เคยทำให้กับโนเวลของคุณซาราห์บ้าง ทำกันอย่างอลังการงานสร้าง ประณีตและให้เกียรติในความรักของผู้อื่นสุดๆ แม้จะเป็นรักระหว่างผู้หญิงก็ตาม ไม่รู้ต้องรอเป็น 100 ปีรึเปล่า เอ..หรือเผลอๆ 100 ชาติก็ไม่รู้ซิ เฮ้อ..เราฝันลมๆ แล้งๆ ใช่ไหมนี่

สรุป กุหลาบของสิรินเป็นเรื่องรักที่กินใจ สะท้อนใจ สะเทือนใจ เรามาก (แบบซึมลึก) เราอ่านจบเรายังรู้สึกเศร้าอยู่เลยทั้งที่เรื่องราวมันก็ไม่ได้เศร๊าเศร้าอะไรขนาดนั้น ไม่ได้สปอยด์นะ แค่จะบอกว่าไม่ต้องกังวลไปค่ะ อ่านเถอะ ไม่ผิดหวังหรอก เราแค่อธิบายไม่ถูกแหะ เพราะในกุหลาบของสิรินมีเรื่องรักของคนหลายคู่นะคะไม่ใช่แค่ของสิรินและจารึก อาจจะเพราะแบบนั้นมั้งเราถึงได้รู้สึกเศร้า เพราะบางเรื่องมันก็เศร้าจริงๆ แต่เราก็ประทับใจในความงามของความรักของคนทุกคู่ อ่านจบก็ไปฟังเพลงบุพเพสันนิวาสด้วยนะจะได้อิน เพราะความรักนั้นไซร้ไร้กฏเกณฑ์ค่ะ..

ป.ล. วิจารณ์ปก มีสับสนนิดหน่อย เพราะปกที่เราอ่านไม่ใช่แบบด้านบนที่นำภาพมาลงนะ ของเรามันเป็นสีชมพูอมแดงและมีกุหลาบดอกใหญ่บนปก เราเลยเปรียบเทียบไม่ถูก แต่ถ้าดูๆ เราชอบปกแบบพื้นขาวมากกว่านะคะ แต่ปกพื้นหลังชมพูก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร เพียงแต่ก็ไม่ได้ปลื้มเป็นพิเศษ แต่สรุปเราถือว่าโอเคนะ

คะแนน 9/10 (เราไม่รู้จะพูดยังไงดีนะว่าเรารู้สึประทับใจกุหลาบของสิรินมากกว่าปิงฟ้าฯ ทั้งที่ให้คะแนนน้อยกว่า งงไหมคะ เราก็ง๊งงงตัวเอง เอาเป็นความประทับใจกับคะแนนมันไม่เกี่ยวกัน อิอิ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น