บายาวี 3
ในที่สุดบายาวี 3 ก็มาถึงมือเราพร้อมที่คั่นหนังสือสุดเก๋ (ขอบอกว่าที่คั่นน่ารักม๊ากกกก) และด้วยเวลา(หรือจะบอกเป็นจำนวนชั่วโมงดี)ไม่นาน เราก็อ่านจบ จึงได้มาทำหน้าที่เจ้าของบล็อกที่ดีรีวิวกันต่อตามสัญญา อืม..มีคนอ่านบล็อกรึเปล่าเราก็ไม่รู้หรอกนะคะ แต่ถ้าเราได้อ่านหรือดู/ชมอะไรมาแล้ว เราก็อยากพูดถึง ชื่นชม ตำหนิ วิพากษ์วิจารณ์ อินพุตเมมโมรี่ไว้ในความทรงจำว่าได้เคยสัมผัสนั่นนี่นู่นมา ง่ายๆ ก็อยากระบายว่างั้นแหละ และทางที่ดีอ่านอะไรจบปั๊บต้องรีบรีวิวทันที ไม่งั้นโมเม้นท์นั่นจะเจือจางไปอย่างน่าเสียดาย ดังนั้นบางเรื่องที่ได้รับชม/อ่านมานานแล้ว ก็ถึงขั้นต้องขุดมาอ่าน/ชมใหม่กันเพื่อจะให้มันเข้าใจ ณ โมเม้นท์นั้นอย่างเต็มที่จริงๆ
เอนทรี่ก่อนๆ เราได้ให้คะแนนบายาวี 1 และ 2 ไปแล้ว แถมยังได้วิจารณ์(สงสัยเรียกด่ามากกว่า) ตัวเอกของเรื่องอย่างใบบุญไปเยอะพอสมควร แถมทิ้งท้ายไว้ด้วยซ้ำว่าต้องรอดูว่า บายาวี 3 จะทำให้เรารักใบบุญได้เสียทีไหม เป็นเรื่องน่าดีใจมากที่เราคงจะบอกได้อย่างเต็มปากว่าตอนนี้เราไม่เกลียดเธอแล้ว เย้ๆ! ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ไอ้รักไหมคงไม่ถึงขนาดนั้น ใบบุญไม่ใช่ตัวละครที่ตรงตามความชอบเราซักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยๆ ในภาค 3 เธอก็ทำให้เราหายเกลียดและเห็นใจ รวมถึงเริ่มเข้าใจได้มากขึ้นโข! ดีใจจริงๆ
ในภาคนี้แน่นอนว่าเนื้อหาต่อจากภาค 2 เริ่มต้นมาได้อย่างลุ้นระทึกสุดๆ! โอ้ว อ่านไปหัวใจจะวาย ด้วยจำนวน 478 หน้า เรากล้าพูดได้เลยว่าบายาวีแทบไม่แผ่วลงซักนิดเลยในเรื่องของความร้อนแรง! คือไม่ใช่ว่ามันร้อนแบบอีโรต่งอีโรติกอะไรหรอกนะ แต่ร้อนที่การประทะคารม อารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร เครื่องร้อนตั้งแต่ยังไม่เริ่มและแรงก็ไม่แผ่นจนถึงเส้นชัย ขนาดนั้นเลยทีเดียว เก่งมาก!
แต่ก็อีกนั่นล่ะ ที่เราคงต้องบอกว่าบายาวีเป็นนวนิยายที่เราอ่านแล้วรู้สึกเหนื่อยมาก(ๆๆๆ) เฮ้อ..มันเล่นกับอารมณ์คนอ่านเสียจนหัวปั้น อ่านไปอินไป โกรธไป โมโหไป ลุ้นไปกับตัวละครชนิดบรรทัดต่อบรรทัดเลย คล้ายจะเป็นบ้าเอาได้ง่ายๆ กร๊ากกก ไม่ขนาดนั้นค่ะ ก็ต้องยกย่องความเก่งให้คุณลลนลเธอล่ะ ที่แต่งจนคนอ่านอินจัดไม่จบได้ง่ายๆ แบบนี้
สิ่งที่ประทับใจในภาคนี้เห็นจะเป็นความเปลี่ยนแปลงของใบบุญ! ที่จริงเธอก็ยังคงเอกลักษณ์เดิมคือวีน(งี่เง่า)เหมือนเดิมอยู่นั่นแหละค่ะ แต่ภาคนี้ดูจะรู้ตัว&สำนึกได้มากขึ้น แถมบางบทบางตอน ยังทำให้เราใจอ่อนแอบเผลอรักไปนิดๆ จนได้ ฮ่าฮ่า บทจะทำตัวน่ารักก็เล่นเอาเกลียดไม่ลงกันเลยทีเดียว และภาคนี้ผู้เขียนก็ทำให้เราเข้าใจเธอมากขึ้นว่าเพราะเหตุใดใบบุญจึงเป็นคนแบบนี้ ก็อืม ต้องทดสอบตัวเองไปด้วยที่จะเปิดใจรับคนที่แตกต่างให้ได้ เราก็รู้สึกว่าเราได้อะไรจากบายาวีไปมากกว่าความสนุกเหมือนกัน
อีกอย่างไม่ใช่แค่ใบบุญแต่ดูตัวละครอื่นๆ ก็เปลี่ยนแปลงเหมือนกัน เรียกว่าพัฒนาในทางที่ดีขึ้น โตขึ้น ทำให้เราอ่านได้อย่างสบายใจได้มากขึ้น ตัวละครงี่เง่าได้น่ารักขึ้น คือก็ไม่เลิกงี่เง่าหรอก แต่จัดการความงี่เง่าของตัวเองได้ ก็ถือว่าโอเค เบลล์ภาคนี้ก็ทำให้ชื่นใจขึ้นนะ กล้าหือบ้างอะไรบ้าง แถมบัวตองก็ดูจะโตขึ้นบ้าง? ลุ้นน้องคนเล็กเหนื่อยจริงๆ โฟร์ทเองก็ดูอ่อนโยนขึ้น แต่ไม่อยากสปอยด์อ่ะ (นี่ขนาดไม่สปอยด์นะ ฮ่าฮ่าฮ่า) จะไม่ลงรายละเอียดอยากรู้คงต้องไปอ่านเองว่าเปลี่ยนยังไง
คือถ้าจะให้เปรียบนะบายาวี 3 เหมือนรถไฟเหอะตีลังกาที่มันขึ้นๆ ลงๆ มีม้วนให้ไส้กิ่วหน้าเหวอแทบจะตลอดเวลา จะมีจุดพักให้คลายเครียดได้บ้างไม่ทันไรก็ดันเจอโลปเกลียวหักศอกไปซะจุกจนต้องหาที่ยึดเลยขนาดนั้น แต่นั่นแหละ เสน่ห์ของบายาวี! มันดิบ มันแรงส์ มันร้อน มันเผ็ด ถึงใจแบบนี้แหละ ทำให้เราทั้งรักทั้งเกลียดได้ในเวลาเดียวกัน อ่านไปก็เหนื่อย(ใจ)ไปแต่ก็หยุดอ่านไม่ได้ มันสนุกขั้นนั้น
ไม่น่าเชื่อนะว่าในบรรดาทั้ง 3 ภาค ภาค 3 จะทำให้เราประทับใจมากที่สุด ชนะภาค 1 ได้อย่างขาดลอย ส่วนใหญ่ถ้าเป็นหนังไตรภาคภาค 3 งี้แป๊กทุกทีไม่ค่อยมีอะไรสู้ออริจินัลได้เลยอ่ะ แต่บายาวี 3 ทำได้ และเราก็แอบหวังลึกๆ ที่จะได้เห็นภาค 4 ภาค 5 ตามออกมาอีกด้วย ก็คงต้องอยู่ที่ผู้เขียนว่าจะเบื่อไปเสียก่อนหรือเปล่า ขนาดคนอ่านอ่านยังเหนื่อยขนาดนี้ คนแต่งน่าจะเหนื่อยกว่าเยอะ แต่มั่นใจได้ว่าแบรนด์นี้ติดตลาดไปแล้ว ออกมายังไงก็มีคนซื้อแน่นอน นับเราล่วงหน้าไว้ได้เลย!
แต่ภาค 3 คุณลลนลเธอพิมพ์จำหน่ายเองนะคะ หมายถึงไม่ได้ผ่านคัมออนอย่าง 2 ภาคแรก แอบใจหายอยู่เหมือนกันว่าวงการหนังสือยูริบ้านเรามันจะก้าวหน้าไปได้บ้างไหม นึกแล้วก็น่าใจหาย นี่ถ้าจะไม่มีหนังสือจากคัมออนออกมาอีกจริงอย่างที่เคยได้ยินลือๆ มาล่ะก็ มันก็น่าเสียดาย เฮ้อ เข้าใจว่าเป็นเรื่องของธุรกิจ(และไม่รู้รวมถึงอคติต่อเพศที่ 3 ด้วยรึเปล่า) และจำนวนคนอ่านในบ้านเราเราไม่แน่ใจว่ามันจะพอให้อยู่รอดได้ไหม เพราะเราปฏิเสธไม่ได้ว่าราคาหนังสือบ้านเรามีราคาแพงมากจริงๆ ถ้าเทียบกับค่าครองชีพคนคนไทยตามมาตราฐาน เฮ้อ น่าเสียดายจริงๆ นี่ไม่ต้องพูดไปถึงว่าจะมีนิยายยูริซักเรื่องได้ชิงรางวัลอะไรเลยนะ แค่จะเอาให้รอดในโลกธุรกิจยังดูลำบากขนาดนี้ แต่ก็นะคะเราคนหนึ่งล่ะจะยังคงสนับสนุนต่อไป ใครสนใจก็ไปซื้อกันได้ที่ลิงค์ใต้ภาพได้เลยนะคะ ถือว่าอุดหนุนนักเขียนให้มีแรงเขียนเล่มต่อๆ ไป
อ้อ! ชมและออกนอกเรื่องกันไปนาน ขอติหน่อย สิ่งที่เราเสียดายมากถึงมากที่สุด ก็คือตัวละครอย่างบัวตอง หรือ โฟร์ท กลับมีเรื่องราวกล่าวถึงน้อยมากในภาคนี้ ทั้งที่แต่แรกเรานึกว่าคงจะถูกกล่าวถึงเต็มๆ เสียด้วยซ้ำ ด้วยเราคิดว่าเรื่องของใบบุญและฤชุดาอาจถึงทางตัน แต่ก็เปล่าเลยเพราะทั้งสองคนยังมีเรื่องน่าสนใจให้พูดถึงได้ตลอดทั้งเรื่อง แต่เราเสียดายน่ะ ทุกครั้งที่ถึงคิวสองสาวตัวประกอบนี้เราได้ยิ้มมุมปากทุกที เป็นตัวละครที่งี่เง่าได้น่าร๊ากน่าชังจริงๆ และยิ่งน่าเสียดายหนักไปอีกเพราะในที่สุดเรื่องของสองคนนี้ก็ยังไม่ชัดเจน จนบางทีงงว่าตกลงคนเขียนลืมไปหรือเปล่าว่ายังมีสองคนนี้อยู่? นี้คงเป็นจุดเสียเดียวของบายาวี 3 ที่นึกออก
สรุป บายาวี 3 ประสบความสำเร็จในการเรียกความประทับใจเรากลับคืนมาจากภาค 2 ได้ในที่สุด แถมเรารักมากกว่าภาค 1 อีก (ยืน standing ovation 1 นาที) แม้มันจะมีจุดบกพร่องบางจุดที่ทำให้เราขัดใจไปบ้าง แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าบายาวีเป็นเรื่องของคนที่รักร้อน และคนที่ร้อนรัก ใครรักใครร้อนหรือทั้งรักทั้งร้อนไปหาอ่านกันเองนะคะ แต่กล้าพูดได้ว่าคุณจะไม่ผิดหวังแน่นอน
ป.ล.ตามธรรมเนียนวิจารณ์ปก ในบรรดา 3 ภาค ชอบปกภาค 2 มากที่สุด ลงตัวสุดและเข้ากับเนื้อหามากที่สุด ภาค 3 นี่คือถ้าไม่เคยอ่านบายาวีมาก่อนเราไม่แน่ใจว่าคนจะเก็ตไหม เพราะมันดูไม่เข้ากับเรื่องราวหรือตัวละครเลย ผิดแผกไปจากสิ้นเชิงสุดๆ แต่ก็ชอบมากกว่าปกภาค 1 เราว่าปกภาค 3 ออกแนวอินดี้ เก๋ๆ ดี คือจริงๆ ดูไปก็คล้ายหน้าปกสมุด notebook ธรรมดาๆ ที่ไม่มีอะไรโดดเด่น แต่มันก็น่ารักในแบบของตัวเอง ประมาณนั้น แต่ส่วนตัวชอบปกที่ไม่เยอะนะ simpleๆ อ้อ! หน้าปกยังง่ายต่อการพกพาอย่างสบายใจ ฮ่ะฮ่ะ
คะแนน 8.5/10 (อีกนิสสสเดียวได้ 9 แล้ว ถ้าไม่ติดว่าเรื่องของโฟร์ทและบัวตองมันดูลวกๆ รีบๆ ลืมๆ เกินไปล่ะก็นะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น